Co to jest

Rogowacenie słoneczne?

Rogowacenie słoneczne jest prekursorem raka jasnokomórkowego skóry (raka płaskonabłonkowego lub podstawnokomórkowego). Rogowacenie słoneczne może być spowodowane długotrwałą ekspozycją na słońce i zwykle występuje u osób starszych i charakteryzuje się szorstkimi, łuszczącymi się zmianami skórnymi, które zwykle pojawiają się na obszarach skóry narażonych na działanie promieni słonecznych, takich jak twarz, skóra głowy i przedramiona. Chociaż rogowacenie słoneczne jest w większości przypadków łagodne, istnieje niewielkie ryzyko, że może przekształcić się w raka skóry. Wczesna diagnoza i leczenie są zatem ważne, aby uniknąć potencjalnych powikłań.

Informacje o objawach

Więcej informacji

Ważne fakty dotyczące rogowacenia słonecznego

Objawy i konsekwencje rogowacenia słonecznego:

Szorstkość i rogowacenie skóry
Łuszczące się lub chrupiące zmiany
Łaty o grubej strukturze
Kolor plamki: brązowawy lub czerwonawy
Zaczerwienienie lub stan zapalny skóry
Swędzenie lub pieczenie
Większe zmiany mogą być bolesne
Możliwe widoczne zmiany naczyniowe (teleangiektazje) na skórze

Gdzie występuje rogowacenie słoneczne?

Rogowacenie słoneczne występuje głównie na obszarach ciała narażonych na działanie promieni słonecznych, w tym:

Twarz (szczególnie czoło, nos, policzki)
Skóra głowy
Szyja i kark
Przedramiona i grzbiety dłoni
Grzbiet dłoni
Powrót
Dekolt
Nogi (szczególnie u kobiet)

Przyczyny i czynniki ryzyka rogowacenia słonecznego

Główną przyczyną rogowacenia słonecznego jest długotrwała ekspozycja na słońce. Oznacza to, że skóra z czasem ulega uszkodzeniu w wyniku wielokrotnej ekspozycji na słońce. Promienie ultrafioletowe (UV) emitowane przez słońce prowadzą w szczególności do zmian w komórkach skóry, które ostatecznie mogą prowadzić do rozwoju rogowacenia słonecznego. Dlatego osoby, które często i intensywnie wystawiają się na działanie słońca (lub solarium), są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju rogowacenia słonecznego.

Ekspozycja na słońce

Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV,

Wiek

Narażenie zawodowe

Oparzenia słoneczne

Jak diagnozuje się rogowacenie słoneczne?

Rogowacenie słoneczne jest zwykle diagnozowane na podstawie badania klinicznego dotkniętych obszarów skóry. Lekarz lub dermatolog może ocenić charakterystyczne cechy zmian, takie jak szorstkość, łuszczenie, rogowacenie i ewentualnie zaczerwienienie. W niektórych przypadkach można przeprowadzić biopsję, podczas której pobierana jest niewielka próbka tkanki i badana pod mikroskopem w celu potwierdzenia diagnozy i, w razie potrzeby, wykluczenia obecności raka skóry.

Historia medyczna u dermatologa

Charakterystyczne cechy zmian chorobowych

Biopsja

Untersuchung einer Gewebeprobe unter Mikroskop

Co zrobić z rogowaceniem słonecznym?

Podczas leczenia alergicznego nieżytu nosa, początkowo ważne jest, aby osoby nim dotknięte unikały alergenów, które go wywołują, lub przynajmniej w miarę możliwości ograniczały kontakt z nimi. Alergolog udzieli wyczerpujących informacji na temat alergii.

Ochrona przeciwsłoneczna i badania przesiewowe w kierunku raka skóry u lekarza pod kątem rogowacenia słonecznego

Ochrona przeciwsłoneczna: Zawsze noś kapelusz z szerokim rondem, odzież z długimi rękawami i krem z wysokim filtrem przeciwsłonecznym (SPF). Unikaj również bezpośredniego światła słonecznego w najbardziej intensywnych godzinach dnia. Zaleca się również coroczne wizyty u dermatologa w celu przeprowadzenia profesjonalnego badania skóry. Dermatolog jest specjalnie przeszkolony do rozpoznawania nieprawidłowego wzrostu skóry i sugerowania odpowiednich metod leczenia. Szczególnie ważne jest, aby osoby z rogowaceniem słonecznym pozostawały pod regularną opieką dermatologa. Zapewnia to odpowiednie leczenie i monitorowanie zmian skórnych w celu utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia.

Leczenie farmakologiczne rogowacenia słonecznego

W przypadku łagodnych do umiarkowanych uszkodzeń skóry spowodowanych rogowaceniem słonecznym skuteczne okazało się leczenie maścią zawierającą diklofenak i kwas hialuronowy. Pod nadzorem lekarza krem stosuje się rano i wieczorem przez okres od 60 do 90 dni. Podczas leczenia należy unikać bezpośredniego światła słonecznego i promieniowania UV. Zawarty w nim środek przeciwreumatyczny hamuje wzrost komórek nowotworowych i okazał się skuteczny we wczesnych stadiach rogowacenia słonecznego.

Chirurgiczne leczenie rogowacenia słonecznego

Chirurgiczne usunięcie rogowacenia słonecznego jest często stosowaną metodą, szczególnie w przypadku podejrzenia raka skóry. Istnieją dwie popularne procedury: Uszkodzony obszar jest wycinany skalpelem lub zeskrobywany kiretą, czyli łyżką chirurgiczną. Procedura ta jest rozważana, jeśli rogowacenie słoneczne rozprzestrzeniło się już na głębsze warstwy tkanki i konieczne jest usunięcie całej zmienionej tkanki. Próbka tkanki jest następnie wysyłana do laboratorium w celu zbadania pod kątem złośliwości. Skutki uboczne powierzchownego usuwania są minimalne, a rany zwykle goją się dobrze.

Źródła

Należy pamiętać, że wszystkie treści dotyczące poszczególnych zdjęć klinicznych, zabiegów, procedur itp. są informacjami ogólnymi i mogą się różnić w zależności od lekarza oraz indywidualnego przypadku i sytuacji początkowej.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Program wytycznych onkologicznych (German Cancer Society, German Cancer Aid, AWMF): wytyczne S3 dotyczące rogowacenia słonecznego i raka kolczystokomórkowego skóry, wersja długa 1.0, 2019, numer rejestru AWMF: 032/022OL

Leitlinie

Altmeyer, P: Rogowacenie słoneczne (15 lutego 2021 r.) | pobrano 12 lipca 2023 r.

www.altmeyers.org

Stowarzyszenie Naukowych Towarzystw Medycznych w Niemczech: Rogowacenie słoneczne i rak kolczystokomórkowy skóry | Odzyskano 12 lipca 2023 r.

www.awmf.org

USZ Szwajcaria